Samenvatting
Het is midden in de Tweede Wereldoorlog. Er komt een nieuw lid bij de fanfare: Ward. Hij speelt goed saxofoon en Renée wordt verliefd op hem. Haar broer Jef vindt dat hij en Ward maar vrienden moeten worden. Renée en Ward krijgen verkering en haar ouders vinden hem een goede jongen. Jef en Ward zitten in dezelfde klas, Renée zit een klas lager. Jef en Renée hebben nog een klein broertje: Remi. Hij leert van Ward om op zijn vingers fluiten en als hij groot is zal hij leren saxofoon spelen. De Duitsers vinden dat de fanfare op moet doeken. Er zijn al veel mensen gestopt, vanwege de oorlog, en ze zijn nog maar met z’n vijven. Jef, Renée, Ward, Jefs vader Sander en diens vriend Theo. Theo biedt aan om de fanfare bij hem thuis voort te zetten. De geschiedenis leraar van Jef en Ward vertelt dat de Duitsers hebben geprobeerd de Russen aan het Oostfront tegen te houden, maar dat ze dringend sterke jongens nodig hebben. Jef en Ward wilden altijd al een held worden, daarom spreekt dit idee hen aan. De ouders van Jef praten het idee om naar het front te vertrekken meteen uit zijn hoofd, maar Ward vertrekt wel. Jef en Renée mogen Ward niet meer zien nu hij de Duitsers gaat helpen. Aan het front komt Ward erachter dat niks is zoals het hem was verteld. Hij moest de Hitler-eed zweren en onder Duitse officieren vechten, in plaats van voor het Vlaamse volk. Als Ward met verlof is en terug naar huis komt wordt hij door het VNV gevraagd om vijf verzetsleden te vermoorden. Hij grijpt elke kans aan om ‘slechte’ mensen uit te schakelen en stemt in. Hij heeft alleen niet door dat hij ’s avonds gevolgd wordt door Jef. Als hij ziet wie hij moet vermoorden, schiet Ward een aantal keer in de lucht als waarschuwing. Het is namelijk Theo. Dan valt Theo dood neer, hij is in zijn rug geschoten door Jef. Hij gaat naar het lijk toe en merkt dan pas dat het de vriend is van zijn vader. Ward stuurt hem naar huis, maar wordt zelf herkend. Hij neemt meteen de trein naar het oostfront. Aan het oostfront vlucht hij. Hij snijd de bloedgroep-tatoeage van SS-ers uit zijn arm en schiet erin zodat het lijkt alsof hij een schotwond heeft. Ook schiet hij in zijn eigen been en wordt opgevangen in het ziekenhuis. Zo lijkt hij een oorlogsslachtoffer. Hij wordt verliefd op de zuster die hem verzorgd. Ondertussen heeft hij zijn naam veranderd in Martin Lenz. Eenmaal uit het ziekenhuis gaat hij met Isa, de zuster, mee naar Keulen. Hij gaat er aan het werk als muziekdocent. Als hij op een middag met Isa naar huis loopt wordt de stad gebombardeerd. Isa en haar ouders overlijden. Hij gaat alleen verder en belandt bij Katrina, een weduwe op wiens boerderij hij mag wonen en werken. Hij houdt zich voor als Martin Lenz, oorlogsslachtoffer van het front. Na twee jaar vraagt hij haar met hem te trouwen, omdat mensen over hen praten. Ze vindt dit zo absurd dat Ward maar weer vertrekt. Jef is ondertussen gehuldigd voor het redden van de vier verzetsleden en heeft er een medaille voor gekregen. In de krant staat dat Ward Theo dood heeft geschoten. Jef wil niet gehuldigd worden omdat hij gelogen heeft en zijn vriend heeft verraden. Renée verloofd zich met een andere jongen, Emile. Ward gaat terug naar België en geeft zich aan in Duitsland met zijn echte naam. Er komt een proces en Jef moet getuigen. Hij raakt in paniek en gaat bij Nicola, een vriend, wonen. De familie van Jef komt erachter dat hij gelogen heeft, en dat Ward niet degene is die Theo heeft neergeschoten. Op de rechtszaak schiet Jef zijn vriend Ward neer. Hij hoeft maar een week de gevangenis in en vertrekt daarna naar Congo, waar hij uiteindelijk overlijdt door een auto-ongeluk. Renée trouwt niet met Emile en gaat naar de muziekschool in Brussel. Remi trouwt met Jeanne, de dochter van Theo. Ze krijgen 3 kinderen die samen een miljoen sproeten hebben en vertrekken naar Italië.
Mening
Dit is een boek waar je wel even over na moet denken als je het uit hebt gelezen. Het gaat dan vooral om de vraag: Wat is goed en wat is slecht? En ben je het eens met standpunten van de personages? Daar gaat het heel veel over, net als over de hemel. Ik vind het knap van de schrijfster dat het haar lukt om mensen aan het denken te zetten, want dat is wel vaak het doel van een boek. Ik probeer sommige acties van de personages nog te begrijpen, maar het lukt niet echt. Ik zag bijvoorbeeld helemaal niet aankomen dat Jef Ward zou neerschieten, ik dacht dat hij zou bekennen. Achteraf had je het misschien wel kunnen zien aankomen, want er zijn wel (hele kleine) aanwijzingen gegeven, maar voor mij was het echt een plottwist. Ik begrijp niet waarom hij het deed, want daar is nooit over geschreven. Ik dacht ook dat Jef misschien op mannen viel, aangezien de manier waarop hij zich gedroeg bij zijn vriend Nicola. Dat is alleen nooit beschreven, dus ook dat zal ik nooit zeker weten. Ergens vind ik dat wel jammer, maar door die onbeantwoorde vragen blijf ik nog wel nadenken over het boek. Dat ik niet alle (re)acties van de personages begrijp kan ook komen omdat ik niet goed weet hoe het was in de tijd rondom de tweede Wereldoorlog. Dit geeft wel aan dat Els Beerten, de schrijfster, goed onderzoek daarnaar heeft gedaan en dat vind ik ook goed aan dit boek. De schrijfstijl vind ik ook heel fijn. Er worden korte zinnen gebruikt waardoor je het boek heel gemakkelijk leest en alles ook duidelijk is. Ik ben erg benieuwd naar andere boeken die Beerten geschreven heeft.
Argumentatie
De hoofdpersonen van dit verhaal zijn twee broers, een zus en hun gemeenschappelijke vriend Ward. Die laatste kiest de 'foute' kant door aan het Oostfront de Duitsers te gaan helpen in hun strijd tegen de Russen. Jef, de oudste broer, kiest na lang twijfelen en een paar draaien om zijn oren van zijn vader de 'goede' kant, maar blijkt een lafbek die bij toeval held wordt.
Allereerst zou ik dit boek zeker aanraden omdat het spannend is. Het is niet spannend door avonturen aan het front zoals in een standaard oorlogsboek, nee, Els Beerten heeft het op een andere manier spannend gemaakt. Je wisselt namelijk constant van perspectief. Op deze manier lees je verschillende meningen over de oorlog en dat maakt het interessant. Het sleept je mee en je gaat nadenken over je eigen mening. Wat zou jij doen in die situatie en hoe sta je hier tegenover? Allemaal willen we het beste, namelijk de hemel, en niks is helemaal goed of fout. Er worden ook vooruitwijzingen gegeven waardoor je blijft lezen tot de spannende ontknoping op het eind. Ik kan er wel bij vertellen dat je het einde niet verwacht en dat het ook indruk op je maakt, dus spannend is het zeker.
Daarnaast is het boek heel makkelijk om te lezen, ondanks dat het wel complex in elkaar zit. Het is namelijk niet helemaal chronologisch en de perspectiefwisselingen zouden ook voor verwarring kunnen zorgen maar dat is niet het geval. Ze nodigen juist uit om met andere ogen naar een complexere wereld te kijken. Binnen een paar zinnen wordt het ook al in ieder hoofdstuk duidelijk vanuit wiens ogen je nu alles bekijkt. Het boek telt wel 500 bladzijden en dat is iets wat veel mensen afschrikt, maar dat is nergens voor nodig. De zinnen zijn kort en de hoofdstukken ook, wat ervoor zorgt dat je zomaar 30 bladzijden verder bent en dus makkelijk verder leest.
Allemaal willen we de hemel werd veelvuldig bekroond. Dit boek wordt dan ook wel het meesterwerk van Els Beerten genoemd. Dit geeft dus wel aan hoe goed dit boek is en hierdoor wordt je vast ook wel een beetje nieuwsgierig. Daarom zou ik zeggen, zeker lezen! Als je eenmaal begonnen bent kun je het boek niet meer wegleggen.
